Mijn reis van hoofd naar hart begon niet met een beslissing, maar met een innerlijk onbevredigend gevoel. Het was alsof mijn ziel me fluisterde: ‘wat als je nou eens gaat voelen?’
Ik was altijd bezig met mezelf te voeden door de buitenwereld, gedreven door prestaties en ratio, maar er was een diepe leegte die ik niet kon vullen met mijn mannelijke energie van controle en actie. Ik had alleen geen idee hoe moeilijk ik het vond om te voelen. Het zachte, diepgaande voelen van wat werkelijk levensenergie is.
In deze blog neem ik je mee op mijn reis van hard werken naar innerlijke rust, van de kracht van het hoofd naar de wijsheid van het hart.
De vrouwelijke energie is van nature zacht, intuïtief, ontvangend en zorgzaam, maar wanneer deze uit balans is, kan het zich op verschillende manieren manifesteren. Bij mij uitte het zich met name in te veel geven, zonder zelf op te laden. Voortdurend bezig zijn met anderen, op welke manier dan ook, waarbij ik mijn eigen behoeften en grenzen constant over het hoofd zag. Als ik überhaupt al wist wat mijn behoeften en grenzen waren. Deze continu overgave aan anderen, zorgden voor gevoelens van uitputting, burn-out, continu ‘leeg en op’ voelen.
Ik bleef hangen in ongezonde relaties, ik verlangde constant naar de goedkeuring van anderen. En ik bleef in omstandigheden die mijn kracht en autonomie verminderden, omdat ik simpelweg niet voelde wat ik wilde of nodig had en daar dus geen keuzes in kon maken. Ik bleef mezelf uitputten en over de grenzen van mijn eigen belastbaarheid werken onder andere voor 22 jaar in een corporate organisatie waarin ik mezelf compleet verloor en continu bezig was met perfectie en controle uitoefenen over de omgeving.
Ik was zo bezig met het creëren van perfecte omstandigheden of het voldoen aan onrealistische verwachtingen. Waardoor ik me alleen maar meer en meer gefrustreerd en gestrest voelde. Voor mijn gevoel begreep niemand mij en ging ik alleen maar harder werken en blokkeerde volledig mijn innerlijke rust.
Inmiddels was ik zo ongelukkig op werk en in de liefde, terwijl ik de leukste functie had binnen het bedrijf, hierin heel succesvol was en al 10 jaar ‘genoot’ van het single leven, voelde ik me helemaal niet bevredigd. Het was toen dat ik besloot om mezelf serieus te gaan nemen. Er was geen weg meer terug.
Toen ik begon met transformatief (energetisch) werk en lichaamswerk hoorde ik vaak dat mijn vrouwelijke energie geblokkeerd was, mijn seksuele energie/levenskracht niet stroomde. Emotioneel verdoofd, afgesneden van mijn gevoel. Ik vond dit nog vrij vaag, want ik vond mijn seksuele energie vol op stromen in mijn single life. Maar goed, niet op de gezonde manier dus.
Op 6 jarige leeftijd ben ik seksueel misbruikt en heb toen ergens besloten dat als het leven dan zó heftig is, wil ik nooit meer voelen, want dat was onveilig. Alle negatieve gevoelens blokkeerde ik, maar daarmee ook de positieve gevoelens, dus wat voelde ik nou eigenlijk wel???
In mijn hoofd leven was veiliger, continu mijn omgeving scannen of het wel veilig was, zorgde ervoor dat ik me ging aanpassen aan de omgeving. Dus ik voelde héél goed de ander en mezelf niet meer. Al deze onverwerkte emoties en trauma’s hebben zich opgehoopt in mijn bekkengebied, alsof ik een gevoel van ‘verstopping’ ervaarde.
Ik begreep hierdoor waarom ik al die jaren zo hard gewerkt had, beschermingsmechanismen ontwikkeld had, onveiligheid voelde in mezelf en bij mannen enz. enz. Maar ook waarom ik zo heftige stimuli nodig had om te kunnen voelen. Voor de één is dat grote feesten, intensief dansen, bepaalde muziek, drugs. Voor mij was dat seksueel contact met mannen. In dat contact dacht ik even levensenergie te voelen om me vervolgens nog leger te voelen.
Maar hoe ging ik nou mijn bekkengebied, mijn sacraal verzachten en de opgeslagen energie bevrijden? Door middel van heel veel lichaamswerk en traumaheling. Waardoor ik eerst door al die nare gevoelens heen moest om bij de positieve uit te komen. Hoe meer ik in mijn lijf kwam en meer ging voelen wat ik al die tijd weggedrukt had, ben ik het leven meer gaan ervaren.
En daarnaast heel belangrijk, mijn mannelijke energie omarmen en versterken. De innerlijke kracht van discipline, vastberadenheid en zelfbewustzijn om grenzen te stellen, keuzes te maken en met vertrouwen actie te ondernemen. Door je mannelijke energie te ontwikkelen naar een gezonde balans, creëer je een solide basis waarop je vrouwelijke energie kan stromen, zich uiten en ontvouwen.
Het heeft mij opgeleverd dat ik de weg naar mijn intuïtie kon terugvinden, gezonde grenzen kon stellen. Het toestaan van zowel de zachte kracht als de gezonde assertiviteit die de vrouwelijke energie van nature bezit. Gaan staan voor wie ik écht ben, wat een ander daar ook van vindt. Met name dit laatste gaat over mijn waarheid (uit)spreken en hoeveel impact dit heeft gehad en nog steeds heeft op mijn omgeving. Ik hierdoor mensen verloren heb. Maar het is het allemaal waard om eindelijk zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven. Dat gevoel is zo bevrijdend.
Ik heb geleerd mijn zelfliefde te ontwikkelen, en hierdoor nog meer verbinding met anderen te ervaren, met name mannen. Mijn emoties niet meer onderdrukken. Gezonde seksuele energie en een gevoel van plezier en genot. Geen verslavingen meer. Gezonde stoelgang, geen verstoppingen meer in mijn darmen, geen pijn meer in de onderrug en heupen.
De vrouwelijke kracht is dynamisch en uniek voor iedereen. Het is een bron van inspiratie, balans en kracht die zowel vrouwen als mannen in zichzelf kunnen herkennen en waarderen. Wat betekent vrouwelijke kracht voor jou?
